Zaterdag 6 februari "de uitslag"

Nog steeds aan het wachten en begonnen wel erg moe te worden. Patrick nog even gebeld van ga maar even slapen want dit kan nog wel even duren. En toen rond 1.00 uur werden we opgehaald om naar een aparte kamer te worden gebracht onder het mom van dan liggen jullie wat rustiger. En toen kwam de uitslag... we hebben een tumor gezien in de borstholte bij zijn long en hart en daarnaast ook nog uitzaaiingen naar de lever. Eerste vraag is het kwaadaardig? Ja ga daar maar vanuit en misschien moet je je man bellen nu. Max begon te huilen dat hij niet dood wilde en mijn hart brak in duizend stukjes. Ben naar een andere kamer gelopen en heb als eerste mijn schoonzus gebeld omdat ik wist dat die net thuis zou zijn en heb huilend gezegd dat het echt heel erg is en of ze Patrick naar het ziekenhuis wilde brengen. (bij het schrijven hiervan komen weer de tranen) Daarna moest ik Patrick bellen met het vreselijke nieuws en dat hij zo naar het ziekenhuis gebracht zou worden. Max en ik werden naar weer een andere kamer gebracht op de eerste hulp waar we het nieuws op ons lieten inwerken. Toen Patrick er was kwam de arts met nog meer informatie en dat we straks rond 9.00 uur met spoed naar het Maxima kinderziekenhuis in Utrecht gebracht zouden worden. Daarnaast had Max dringend een bloedtransfusie nodig dus daar gingen ze meteen mee starten. Ik ben even snel naar huis gegaan om wat spullen te pakken en om Nina naar huis te laten gaan. Meteen ook de moeilijke taak om Senna en Kyara te vertellen dat Max erg ziek is (meer kon ik zo niet vertellen) en dat Papa en Mama straks weer met Max mee gingen naar het ziekenhuis en dat zij bij Peter en Nina gingen spelen. Rond 7 uur was ik terug en ging Patrick naar huis om de andere twee weg te brengen en die reed daarna meteen door naar Utrecht. Max en ik zijn rond 10 uur uit eindelijk met de ambulance en zwaailichten super vlug naar Utrecht gebracht. Daar kwamen meteen de artsen hem bekijken en onderzoeken en zouden ze later terug komen met aanvullende informatie. Ondertussen waren we ook begonnen om al mensen te informeren over de situatie en begon het bij ons ook steeds meer duidelijk te worden hoe ernstig de situatie was. Rond 16.00 uur kwamen de artsen met de uitslag. Het ging om een grote tumor van ongeveer 15 bij 15 cm die zijn longen en hart weg drukte en deze was uitgezaaid naar de lever waar in ieder geval 1 grote tumor zat van 10 bij 17 cm en daarnaast ook nog kleinere tumoren. Dit was wat ze nu konden zien maar er moest nog een PET scan worden gemaakt om alles nog beter in kaart te kunnen brengen. Een operatie was niet mogelijk want een narcose was te gevaarlijk omdat de tumor anders zijn luchtpijp kon afsluiten. Ze moesten beginnen met chemotherapie en zo snel mogelijk. Elke dag wachten gaf meer risico dat de tumor teveel zijn organen weg zou drukken. Er zouden de komende dagen meerdere onderzoeken volgen en dan woensdag beginnen met de chemotherapie. En zo waren we nog geen 24 uur verder en zaten we in een achtbaan die maar over de kop bleef gaan en niet stopte. Gelukkig mogen we blijven slapen en hoeven we Max niet alleen te laten want ook die zat in een achtbaan van emoties.